W samolocie

Zaczynam znów ze stacji Aiko-ishida, skąd dostaję się do Tokio. Trzeba przyznać, że organizacja tokijskiej stacji o największym ruchu pasażerskim na świecie - Shinjuku - jest wyjątkowo sprawna. Myślę tu o dosyć wygodnych drogowskazach, oznaczeniach itp., co w połączeniu z kolorowymi, literowymi i obrazkowymi oznaczeniami linij czy rodzajów transportu daje bardzo dobry efekt. A to pozwala poruszać się po tej stacji bez gubienia się.

Wysiadłszy z ekspresu linii Odakyū Odawara, po jakichś 10 minutach jadę już pociągiem linii Yamanote, obsługiwanej przez Japońską Kolej Wschodnią (JR East). Tyle samo czasu spędzam na stacji Nippori, gdzie przesiadam się do pociągu linii Keisei.

Są trzy stacje mające w nazwie "Narita", przy czym tylko dwie dalsze to lotnisko. Oczywiście, są pociągi, które tylko na lotnisko jeżdżą, ale nie mój - w moim na stacji przed lotniskiem jest komunikat: "Stacja Narita. Podróżni jadący na lotnisko Narita proszeni są o niewysiadanie" ("Station Narita. For Narita Airport please stay onboard").
Zdaję bagaż i zaglądam na drugie śniadanie do Cafe Croissant. W tle leci Chopin ;) Potem jeszcze wydaję parę jenów z mojej karty Suica (tak, w sklepach też można płacić) na jakieś drobiazgi. Niedługo potem wsiadam do samolotu.

Trafia mi się dziś klasa Premium Economy - chyba trochę późno zgłosiłem się do odprawy ;) I zamiast ostatniego rzędu w samolocie mam pierwszy z klasy ekonomicznej, czyli przede mną już nikt nie siedzi. Na ekranie, który w związku z tym mam na wyciąganym z podłokietnika ramieniu, pokazuje się odległość do przebycia 9227 km. O 13:15 wzbijamy się w powietrze.

(i) 愛甲石田 (Aikō-Ishida) -> 新宿 (Shinjuku) -> 日暮里 (Nippori) -> 空港第2ビル (Airport Terminal 2), Odakyū Odawara Line & JR Yamanote Line & Keisei Main Line, 121,8 km, ok. 3 h, niecałe 2000 ¥.

Zdjęcia (7)

Komentarze (0)