2020
08
gru
Rorategottesdienst (mit Eucharistiefeier)
Szwajcaria, Muttenz
Przejechano 13 km
Po inauguracji przed tygodniem kolejna okazja na lokalne roraty trafia mi się w mojej parafii zamieszkania. Kościół pw. św. Jana Marii Vianneya w Mutencji odwiedziłem już wcześniej, ale pierwszy raz idę tam wieczorem. Już przy przystanku tramwajowym czuję zapach ognisk porozstawianych na dziedzińcu kościoła na przemian z choinkami. Wchodzę do kościoła i tam, podobnie jak w Arlesheim, limit uczestników odliczany jest świeczkami przy wejściu. Załapuję się na jedną z ostatnich. I choć innych świec w kościele jest mnóstwo, w półmroku i z zaparowanymi okularami z trudem znajduję wolne miejsce.
Surowe betonowe wnętrze o nieoczywistych kształtach, dosyć dosadny przykład brutalizmu z lat 60. XX w., dosyć intrygująco prezentuje się w niecodziennym oświetleniu. Elementem wystroju jest też coraz rzadziej spotykany podwieszany z sufitu adwentowy wieniec. Czyste brzmienie względnie nowych organów dopełnia szczególną oprawę Mszy św. w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najwiętszej Maryi Panny. I właśnie — dziś uczestniczę w „pełnej” Eucharystii, która w grafiku figuruje jako Rorategottesdienst, czyli dosłownie «nabożeństwo roratne». W innych parafiach dodawane jest czasem mit Eucharistiefeier, co już jednoznacznie na Mszę św. wskazuje. Ksiądz proboszcz znów wystawia na próbę moją znajomość języka: o ile homilia jest jeszcze w miarę po niemiecku, o tyle w ogłoszeniach z trudem wyłapuję jakieś zrozumiałe słowa. Jestem więc trochę zaskoczony, gdy na wyjściu dostaję upominek: świąteczny pakunek z czekoladkami. Domyślam się, że jest to związane ze zwyczajem, zgodnie z którym po roratach organizowane są spotkania wspólnot parafialnych. Niestety, w tym roku w „Kirche heute” widzę głównie komunikaty o odwoływanych śniadaniach i innych poczęstunkach…
Ogniska na dziedzińcu się dopalają (dalej mocno grzeją!), ja zaś wracam do domu — jutro czeka kolejna wyprawa.
(i) Kirche Johannes Maria Vianney (Pfarrei Muttenz), Tramstrasse 55, Muttenz (BL).
Jak można się domyślić po adresie, dogodny dojazd tramwajem linii 14 do przystanku Muttenz, Schützenstrasse. 
Surowe betonowe wnętrze o nieoczywistych kształtach, dosyć dosadny przykład brutalizmu z lat 60. XX w., dosyć intrygująco prezentuje się w niecodziennym oświetleniu. Elementem wystroju jest też coraz rzadziej spotykany podwieszany z sufitu adwentowy wieniec. Czyste brzmienie względnie nowych organów dopełnia szczególną oprawę Mszy św. w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najwiętszej Maryi Panny. I właśnie — dziś uczestniczę w „pełnej” Eucharystii, która w grafiku figuruje jako Rorategottesdienst, czyli dosłownie «nabożeństwo roratne». W innych parafiach dodawane jest czasem mit Eucharistiefeier, co już jednoznacznie na Mszę św. wskazuje. Ksiądz proboszcz znów wystawia na próbę moją znajomość języka: o ile homilia jest jeszcze w miarę po niemiecku, o tyle w ogłoszeniach z trudem wyłapuję jakieś zrozumiałe słowa. Jestem więc trochę zaskoczony, gdy na wyjściu dostaję upominek: świąteczny pakunek z czekoladkami. Domyślam się, że jest to związane ze zwyczajem, zgodnie z którym po roratach organizowane są spotkania wspólnot parafialnych. Niestety, w tym roku w „Kirche heute” widzę głównie komunikaty o odwoływanych śniadaniach i innych poczęstunkach…
Ogniska na dziedzińcu się dopalają (dalej mocno grzeją!), ja zaś wracam do domu — jutro czeka kolejna wyprawa.
(i) Kirche Johannes Maria Vianney (Pfarrei Muttenz), Tramstrasse 55, Muttenz (BL).
Jak można się domyślić po adresie, dogodny dojazd tramwajem linii 14 do przystanku Muttenz, Schützenstrasse.
Zdjęcia (6)
Komentarze (0)
Zasoby: 
34.244 
22.042 
1.100.536 
3.423 
